حادثه عاشورا، از مهمترین حوادث تاریخ اسلام، بلکه تاریخ آدم و عالم است. چه بسیار حوادث تلخ و شیرینی
که تنها نام آنها در کتابهای تاریخ برده شده و آنچنان که شایسته است، به جزئیات آنها پرداخته نشده
است؛ امّا نهضت عاشورا، با گذشت حدود چهارده قرن افزون بر اینکه تمام وقایع آن در منابع تاریخی ثبت
شده است در یادها و خاطرهها جاودان و ماندگار گشته و مراسم آن هر سال در ماه محرم با سوز و گداز
بیشتر برگزار می شود و سرّ ماندگاری نهضت امام حسین(ع) این است که درخت اسلام با این نهضت سیراب شد
و دین خاتم با خون حضرت سیدالشهدا(ع) پایدار ماند.
امام حسین(ع) در زمانی قیام کرد که حقیقت اسلام تغییر یافته، تحریف معارف و محتوای شریعت نبوی(ص) به
اوج خود رسیده، خلافت رسول خدا(ص) به سلطنت موروثی بنی امیه تبدیل گردیده و اسلام در بسیاری از
کشورها و مناطق تازه مسلمان شده به تحریف گراییده شد! و آنچه از این تحریفها نتیجه شد، انشعاب و ظهور
فرقه های منحرفی بود که در زمان بنی امیه و بنی عباس به وجود آمده، رواج پیدا کرد و پیآمد آن، معرفی
اسلام وارونه به مردم و گوشه نشینی پیشوایان اصیل اسلام بود؛ امّا قیام امام حسین(ع) نه تنها بنی امیه را از
مشروعیّت انداخت، که مقدمه پیدایش و گسترش قیامهای دیگری چون قیام توّابین، قیام مختار، قیام حرّه
و… گردید.
این واقعه به جهت اهمیت و گستردگی گرفتار چالشها و شبهه هایی شده است که گروه تاریخ مرکز
مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه با تلاش عده ای از پژوهشگران، در صدد پاسخگویی به آنها
بر آمده است و در اختیار خوانندگان قرار میدهد. عمده این پرسشها به اهمیت و پیشینه عزاداری امام
حسین(ع)، ابعاد و فلسفه قیام عاشورا، بررسی شهادت امام حسین(ع)، فرزندان و اهلبیت امام حسین(ع)،
بانوان کربلا و بررسی شهادت سایر شهدا اختصاص دارد.
